Let's get together and feel alright

De afgelopen vier dagen zijn we met z’n allen naar de jungle geweest. Woensdag zouden we om half negen opgehaald worden voor vertrek. Natuurlijk kwam het busje ons pas een uur later ophalen. Eenmaal in het busje werd er super voor ons gezorgd. Er was genoeg eten en drinken voor iedereen en eigenlijk was er niets om over te klagen. Na ongeveer 4 uur rijden over zandweggetjes, hobbels en gaten in de weg, kwamen we aan bij een rivier. Hier zouden we verder gaan over het water in een bootje dat er niet al te stevig bij lag. Uiteindelijk kwamen we aan bij onze bestemming en met veel moeite brachten we onze spullen naar ons huisje/afdakje. Hier moesten we zelf onze hangmat nog ophangen (lees: de gids hing onze hangmatten op omdat wij hier echt geen talent voor hebben gekregen.)

De volgende ochtend gingen we er weer vroeg uit. In onze niet-zo-charmante outfits zouden we vandaag de voltzberg beklimmen. Na het ontbijt, bestaande uit broodjes hamburgers, moesten de aapjes in de boom naast ons ook gevoerd worden. Met de boot verlieten we ons onbewoonde eiland en betraden we de jungle van Suriname. We zijn schildpadden tegengekomen, slingerapen en niet te vergeten: steekmuggen. Het was zó rustig en vredig in de jungle, op ons gehijg na dan.. Wat een zware tocht, maar wat voelt het dan goed als je dan schreeuwend bovenaan de top van de berg komt. Het uitzicht was adembenemend, zover als je kon kijken was de jungle en hier en daar nog een berg. Daar zaten we dan met onze zweetruggen, druipende hoofden en trillende handjes, genietende van het uitzicht. Helaas moesten we ook weer naar beneden en ongeveer halverwege was er weer een kreek die we over moesten steken. De ‘brug’ bestond uit twee rollende takken. Op zulke momenten krijg je er toch spijt van dat je niet langer op gym hebt gezeten, want ja, natuurlijk was ik degene die z’n evenwicht niet kon bewaren en erin viel.
We vervolgden onze weg naar de waterval, wij voorop, de gids achterop. Opeens schreeuwt de gids: ‘Dames, blijven staan! Niet bewegen!’ Na een minuut roept hij mij terug. Vol aarzeling loop ik terug en zie hem met z’n kapmes voor mij staan. Naast hem ligt een dunne en dodelijke slang te worstelen voor zijn leven. Helaas moet ik u mededelen dat hij het niet gehaald heeft.

De volgende dag werden we weer vroeg wakker gemaakt door het geluid van spelende apen en rustige watervalletjes. Het ontbijt bestond uit broodjes knakworst en een lekker gebakken eitje. Met de blaren op onze voeten liepen we weer door het oerwoud, op zoek naar de Rayleighvallen. Gelukkig waren deze snel in zicht en konden we heerlijk afkoelen in het water. Eenmaal terug op ons eiland waren er mensen aan het vissen. Onze schipper besloot ook te gaan vissen en ving een piranha. We mochten toekijken hoe deze met een baksteen het leven uit werd geslagen en hij is ’s avonds op de barbecue gegaan, waarna we hem heerlijk met z’n allen op hebben gegeten.

Later die avond gingen we in een bootje de rivier op. Onder een prachtige sterrenhemel maakten we een tocht naar een ander eiland, waar we fijn en gezellig rond een kampvuur konden zitten. Heerlijk om met z’n allen onder zo’n sterrenhemel te zitten, dansen en zingen. Nadat de gidsen de cupsong hadden geleerd, gingen we weer terug naar ons huisje, waar we in onze hamakka’s sliepen. De dag was lang en de nacht was kort, maar om 7 uur stonden we weer fijn naast onze hangmatten. De boot werd weer ingeladen en de tocht naar huis kon beginnen. Om 9 uur verlieten we ons eiland met de aapjes, koude douches en salamanders. Toen we in de boot kwamen, was er nog iemand die nog afscheid wilde nemen. Meneer de bananenspin zei nog even gedag voordat we hem met liefde uit de boot schepten. Na een lange zit kwamen we weer terug bij het dorpje waar we weer in de bus stapten. De bus rammelde aan alle kanten, we verloren wat bagage onderweg door openspringende achterkleppen, maar uiteindelijk zijn we veilig thuis gekomen met een aantal blauwe plekken en schrammen extra.

Het mooiste aan deze dagen was dat ge geen zorgen hebt, zorg maar dat ge geniet. Het is een theorie, filosofie: Hakuna Matata.

Deze week begint stage. Ik heb er erg veel zin in om te kijken hoe het er hier aan toe gaat in het onderwijs. Ik houd jullie op de hoogte!

P.S. Gefeliciteerd pake en een zonnige groet uit Paramaribo!