5 op reis

De helft van de stageweken zit er alweer op. Nog steeds worden we elke morgen begroet met wel duizend knuffels en lieve glimlachjes. De afgelopen weken mocht ik ook zelf lessen gaan geven in mijn klas. Door korte en simpele spelletjes zoals galgje of met een ballon door de klas tafels oefenen, worden de kinderen gelijk enthousiast. Heerlijk om te ervaren hoe de kinderen ook steeds meer open worden naar jou toe. Vorige week heb ik een verjaardagskalender voor in de klas gemaakt. Toen deze moest worden opgehangen, had ik de hele klas om mij heen staan om te helpen. Er zit zoveel moois in deze kinderen!

Afgelopen weekend hebben we de stage even achter ons gelaten en zijn Mathijs, Trestia, Marita, Gloria en ik het binnenland ingetrokken. Deze keer bestond de weg gelukkig niet uit kuilen en hobbels en zijn we onderweg ook geen bagage verloren. Na een tijd in de auto kwamen we aan bij een dorpje waar we over moesten stappen op een korjaal. Je kon merken dat we hadden geoefend, want als echte professionals klommen wij de boot in. Het water staat laag, waardoor de boot een aantal keren bijna vast kwam te liggen. Het was dan ook wel even spannend toen we de stroomversnelling op moesten. De voorste man klom uit de boot, zette zich af op een rots, sprong weer terug en begon als een gek te peddelen. Langs het water kwamen we steeds meer dorpjes tegen waar mensen in de rivier hun kleding wasten en hun afwas deden. Onze zwaai is ondertussen geperfectioneerd door al het groeten van deze lieve mensen. Uiteindelijk kwamen we aan bij Knini Paati. Een prachtig eiland (met wifi!!). Binnen no time zwommen we in de rivier, tussen de piranha’s, met een adembenemend uitzicht.

De volgende dag kregen we een rondleiding door een dorpje verderop; Nieuw Aurora. Door onze gids werden we langs allerlei huisjes geleid. We stopten bij een Christelijk schooltje, waar we mochten kijken in groep 3. We hebben ‘ben je groot of ben je klein’ aan de kinderen geleerd met gebaren. Natuurlijk waren wij als bakra’s hartstikke interessant en wilden kinderen ons allemaal even aanraken of ons blonde haar voelen. Geweldig leuk! ’s Middags werden we door David rondgeleid door de jungle. We kregen van alles te horen over de Indianen die er wonen, de bomen die er groeien en de dieren die daar leven. Aan het eind van deze tocht werd de bootsman weer geroepen door het slaan op de ‘telefoonboom’. Het geluid van het slaan op deze holle boom is drie kilometer verderop nog te horen.

Op de laatste dag begonnen we de dag weer met een frisse duik in het warme rivierwater. We konden nog even genieten van het prachtige weer en het geweldige uitzicht, voordat we weer op weg gingen naar huis. Op de terugweg meerden we aan bij een dorpje. We liepen een gebouw binnen waar we een kindermiddag zouden houden. Al snel kwamen de kinderen binnenlopen en waren helemaal onder de indruk van de ballonnen die we mee hadden. We hebben heerlijk met ze mogen zingen, dansen en ze mogen vertellen over God. Deze middag ging helaas al te snel voorbij en voordat we het wisten zaten we weer in de boot. Eenmaal in de auto hebben we ons vermaakt met heel wat potjes 30 seconds, waarbij Marita en ik, Mathijs en Tresita dik hebben ingemaakt.

In de jungle hadden we heerlijk gegeten, maar toch verlangden we stiekem wel weer naar ‘gewoon’ eten. En om deze dagen nog even goed af te sluiten zijn we dus gezellig uit eten geweest bij een pannenkoeken en poffertjes restaurant. Er gaat niks boven lekkere warme poffertjes en een patatje oorlog. We moesten het weekend wel écht goed afsluiten, dus een ijsje bij Torarica was de kers op de taart.

Komende week zal ik meer foto’s online zetten van deze toffe ervaring, nu eerst bijslapen. ;)